سرعت گرفتن دلارزدایی پس از پیوستن غول‌های نفتی به گروه بریکس
تاریخ انتشار: ۴ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۴۹۵۰۶
گلوبال نیوز در گزارشی نوشت: با ملحق شدن ایران، عربستان سعودی، و امارات عربی متحده به بریکس، این گروه اکنون شامل تولیدکنندگان و واردکنندگان بزرگ جهانی نفت می‌باشد.
رئیس جمهور آفریقای جنوبی پنجشنبه در اجلاس بریکس اعلام کرد شش کشور ایران، آرژانتین، مصر، اتیوپی، عربستان و امارات در تاریخ یکم ژانویه ۲۰۲۴ به عنوان اعضای این گروه پذیرفته خواهند شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
یکی از فعالان صنعت نفت در شانگ‌های که خواست نامش فاش نشود، جمعه به گلوبال نیوز گفت عضویت تولیدکنندگان و مصرف کنندگان نفت در این گروه مبنایی ایجاد خواهد کرد تا اعضای بریکس از ارز‌های بومی برای پرداخت استفاده کنند، که به طور قطع می‌تواند هزینه‌های مبادله را کاهش دهد.
بر اساس گزارش‌های رسانه ای، کشورهایی که تا ماه اوت علاقمندی خود را برای پیوستن به بریکس اعلام کرده اند، ۶۰ درصد ذخایر کشف شده نفت و گاز جهان را در اختیار دارند. فعال صنعت نفت در شانگ‌های گفت: «اگر دیگر تشکل‌های تجاری را در نظر بگیرید که اعضای فعلی گروه بریکس و نیز کشورهایی عضو آن هستند که می‌خواهند به بریکس ملحق شوند، کافی است یک نظام مستقل پولی فراملی ایجاد شود. این بدان معناست که تجارت نفت بین المللی بیشتر می‌تواند از طریق استفاده از ارز‌های بومی برای پرداخت فشار ناشی از استفاده از دلار نفتی را از بین ببرد.
بر اساس بیانیه‌ای که در پانزدهمین اجلاس سه روز بریکس - که پنجشنبه پایان یافت- منتشر شد، سران بریکس بر اهمیت ترغیب استفاده از ارز‌های داخلی (بومی) در تجارت بین المللی و مبادلات مالی بین کشورهای عضو بریکس و شرکای تجاری شان، و تشویق تقویت شبکه‌های بانکی متناظر بین کشورهای عضو بریکس و فراهم کردن امکان پرداخت‌ها با ارز‌های بومی تاکید کردند.
آمار و ارقام موجود نشان می‌دهد تاکنون حجم مبادلات در گروه بریکس با استفاده از دلار و یورو روند کاهشی داشته است. در واقع، روند کاهش حفظ اوراق خزانه داری آمریکا به تدریج بروز کرده است. حفظ اوراق خزانه داری آمریکا در عربستان در ماه ژوئن به پایین‌ترین میزان در شش سال اخیر و به ارزش ۱۰۸ میلیارد و صد میلیون دلار تنزل کرد. فروش خالص فزاینده بدهی آمریکا حدود ۸۰ میلیارد دلار است. بر اساس اطلاعات وزارت خزانه داری آمریکا، امارات نیز در مجموع حدود چهار میلیارد دلار بدهی آمریکا را فروخت.
تحلیلگران تصریح کردند این روند دلارزدایی در واقع نتیجه ناخوشایند کار خود آمریکاست. در سال‌های اخیر تحریم‌های مالی یک جانبه و پیاپی آمریکا ضرورت و فوریت دلارزدایی را روز به روز برای کشورهای بیشتری یادآوری کرده است؛ چیزی که هم اکنون به یک اجماع کلی تبدیل شده است.
در عین حال، دلار آمریکا همواره با اعتماد جهانی به بدهی آمریکا تقویت شده است. اما آمریکا با تسهیلات کمی نامحدود و افزایش شدید و گسترده نرخ بهره بانکی به اقتصاد دیگر کشورهای جهان آسیب زده است. وانگ، مدیر یک شرکت اوراق بهادار مستقر در پکن گفت: شاید در گذشته جایگزین بهتری برای دلار نبود، و قدرت شدید اقتصادی آمریکا این امکان را می‌داد تا دلار همچنان به قبضه بازار ادامه دهد. اما الان شرایط فرق کرده است.
باشگاه خبرنگاران جوان بین‌الملل بینالمللمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: بریکس صادرکنندگان نفت غرب آسیا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۴۹۵۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گزارش جالب دویچه‌وله؛ روش های دور زدن تحریم ها ازسوی ایران و روسیه | چین در ظاهر هیچ نفتی از ایران وارد نمی‌کند؛ در عوض...
به گزارش همشهری آنلاین، دویچه‌وله در تحلیلی که به ارزیابی تحریم‌های غرب اختصاص داشت، نوشت: ایران ۴۰ سال است که با تحریم‌های غرب زندگی می‌کند اما هرگز سرعت تحریم شدنش به اندازه روسیه نبوده است. ایران می‌داند، چین می‌داند و ظاهراً دولت آمریکا هم می‌داند مبنی بر اینکه با وجود تحریم‌های موجود علیه صنعت نفت جمهوری اسلامی، نفت ایران با حجم بی‌سابقه به چین ارسال می‌شود. خاویر بلاس، ستون‌نویسی که مباحث مرتبط با انرژی و کالاها را برای بلومبرگ پوشش می‌دهد، اخیراً توضیح داد که چگونه نفت ایران به چین می‌رسد. اگر دولت چین را باور دارید، این کشور هیچ نفتی از ایران وارد نمی‌کند؛ صفر. حتی یک بشکه. در عوض، مقدار زیادی نفت خام از مالزی وارد می‌کند. به حدی که طبق داده‌های رسمی گمرک چین، این کشور به نوعی بیش از دو برابر بیشتر از تولید واقعی مالزی از آن کشور نفت می‌خرد.
با تغییر نام نفت ایران، مالزی در سال گذشته پس از عربستان، روسیه و عراق به چهارمین تامین‌کننده بزرگ نفت خارجی چین تبدیل شد. سال‌هاست که ایران از امارات به عنوان مرکز دور زدن تحریم‌ها استفاده کرده است. دبی، یکی از هفت امارت امارات، دروازه ورود کالاهای ممنوعه غیر از نفت به ایران است. تهران مدت‌هاست که زنجیره‌های تامین خود را تغییر داده تا تقریبا همه چیزهایی که توسط آمریکا یا اتحادیه اروپا تحریم شده، به دست آید.
پس از تحریم‌های غرب، روسیه مجبور شد مسیرهای تجاری مشابهی ایجاد کند تا از تامین پایدار کالاهای حیاتی برای اقتصاد خود اطمینان حاصل کند. جمهوری‌های شوروی سابق در آسیای مرکزی برای دور زدن تحریم‌ها ایده‌آل بوده‌اند، زیرا کشورهایی مانند قزاقستان یا قرقیزستان بخشی از اتحادیه گمرکی با مسکو هستند. علاوه‌بر این، فواصل بسیار زیاد، کنترل تحریم‌ها را عملاً غیرممکن می‌کند؛ قزاقستان به تنهائی بیش از ۷۵۰۰ کیلومتر با روسیه مرز مشترک دارد.
به‌عنوان مثال، به‌دلیل استراتژی تحریم‌های روسیه، ارمنستان شاهد افزایش تقریباً ۱۰۰۰درصدی واردات خودروها و قطعات آلمانی در سال گذشته بود. بر اساس آخرین داده‌های ارائه‌شده توسط پایگاه داده جهانی ردیابی تحریم‌ها، روسیه تحریم‌شده‌ترین کشور جهان است. با این حال، اقتصاد روسیه سال گذشته رشد قابل‌توجهی معادل ۳.۶درصد را تجربه کرد و به گفته وزیر دارایی، کرملین انتظار دارد که نرخ رشد در سال ۲۰۲۴ «در همان سطح» باقی بماند. صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی‌های رشد روس‌ها را تایید می‌کند و نرخ رشد تولید ناخالص داخلی را ۳.۲درصد تعیین می‌کند.
تحریم‌های مالی، دسترسی بانک‌های روسیه به بازارهای مالی بین‌المللی را محدود و آنها را از سیستم بانکی مهم و حیاتیِ سوئیفت (SWIFT) که عامل انجام اکثر نقل‌وانتقالات بین‌المللی پول و اوراق بهادار است، خارج کرده‌اند. علاوه‌بر این، بانک مرکزی روسیه از دسترسی به ذخایر هنگفت خود که در کشورهای G۷ قرار دارد، محروم شده است. نکته قابل‌توجه این است که تنها تحریم‌هایی که توسط شورای امنیت سازمان اعمال می‌شوند از نظر قانونی برای همه کشورهای جهان الزام‌آور هستند. در واقع چند کشور مانند هند، برزیل و چین وجود دارند که به این تحریم‌ها پایبند نبوده‌اند.
با وجود عدم‌قابلیت اجرای کامل تحریم‌ها توسط غرب، چرا این کشورها همچنان به اعمال آنها ادامه می‌دهند؟ به گفته کریستین فون سوست، کارشناس تحریم‌ها در مؤسسه آلمان برای مطالعات جهانی و منطقه‌ای، «اگر هیچ تحریمی اعمال نمی‌شد، تقریباً مانند حمایت ضمنی بود، یا انگار کسی به حمله روسیه پاسخ نمی‌دهد.»
واشنگتن قصد دارد چند بانک چینی را هدف قرار دهد تا از اعمال تحریم‌های غرب اطمینان حاصل کند. دولت جو بایدن، می‌خواهد پکن را از سیستم مالی جهانی کنار بگذارد تا جریان تامین مالی ماشین‌آلات جنگی روسیه را متوقف کند.
در اتحادیه اروپا، ژانویه سال گذشته فردی به نام دیوید اوسالیوان، فرستاده ویژه تحریم‌ها از ایرلند، برای مشارکت در تلاش‌های دیپلماتیک به منظور اجرای رژیم تحریم‌های این اتحادیه، منصوب شد. وظیفه او همچنین این است که برای مثال به کشورهای همسایه روسیه سفر کند و دولت‌های آنجا را متقاعد کند که تحریم‌ها را با جدیت بیشتری اجرا کنند. مشکل کلی این است که هم روسیه و هم ایران، راه‌هایی برای دور زدن تحریم‌ها دارند.
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور